| اول فروردین ماه 1361 در حالیکه رزمندگان اسلام برای حمله آماده‌اند و بی‌صبرانه منتظر شنیدن رمز عملیّات هستند، اما از اعلام شروع حمله خبری نمی‌شود. سلحشوران اسلام همچنان منتظر می‌مانند تا قرارگاه فرماندهی آغاز حمله را اعلام کند. روز دوّم فروردین ماه، مقر فرماندهی سپاه و ارتش آماده صدور دستور عملیّات می‌شود. استخاره برادر محسن رضایی، به قرآن کریم آیة 17 سوره مبارکه فتح را در مقابل دیدگان فرماندهان جنگ می‌گذارد و بدین ترتیب عملیّات، فتح‌المبین نامگذاری می‌شود. زمانی که عقربه ساعت روی 30 دقیقه بامداد قرار می‌گیرد، پیام رمز شروع عملیّات توسط فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی(سردار محسن رضایی) و فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران(سپهبد شهیدصیاد شیرازی)صادر می‌شود. عملیّات فتح‌المبین- مرحله اول بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم: بسم‌الله القاصم الجبارین. یا زهرا (س)، یا زهرا (س)، یا زهرا (س). سرانجام با این پیام مبارک، عملیّات فتح‌المبین در تاریخ 2/1/61 در ساعت 30 دقیقه بامداد در غرب دزفول و شوش (بدون آتش تهیه) آغاز می‌شود. اهداف این عملیّات انهدام دشمن، آزادسازی ارتفاعات و مناطق جنوب کشور می‌باشد. رزمندگان سپاه، بسیج و ارتش جمهوری اسلامی ایران با شنیدن رمز عملیّات، از کمین‌گاه‌های خود خارج شده و راه رسیدن به دشمن را در پیش می‌گیرند. برای این مهم چهار محور فجر، قدس، نصر و فتح در نظر گرفته می‌شود. در همان ابتدای عملیّات، دو گردان از سپاه و دو گردان از ارتش بدون درگیری با دشمن، از خطوط مقدم نیروهای عراق گذشته و اقدام به دور زدن توپخانه آنها می‌کنند. رزمندگان اسلام چنان هوشیارانه و با احتیاط کامل از روی سنگرهای دشمن عبور می‌کنند که حتی دشمن متوجه آنها نمی‌شود. بدین ترتیب رزمندگان خود را به نزدیک توپخانه عراق می‌رسانند. دشمن مشکوک می‌شود و در محور شمالی شروع به گلوله‌باران و شلیک منور می‌کند. 5/1 ساعت پس از آغاز حمله، فرماندهان توپخانه دشمن خبر می‌دهند که مورد حمله قرار گرفته‌اند و توپخانه آنان در حال سقوط است، ولی از فرماندهی جواب داده می‌شود هیچ علامتی که نشان از عملیّات باشد، مشاهده نمی‌شود. بار دیگر مسئول توپخانه با التماس از فرماندهان ردة بالا می‌خواهد که نیروی کمکی به محل اعزام دارند، ولی مجدداً مسئولین رده بالا این ادعا را به تمسخر گرفته و آن را ناشی از مصرف بیش از حد مشروبات الکلی می‌دانند. در خاتمه به توپخانه گفته می‌شود در جلوی شما چند گردان زرهی مستقرند و آنها هیچ گزارشی مبنی بر حمله ایرانی‌ها نداده‌اند، شما چطور ادعا می‌کنید که مورد حمله واقع شده‌اید؟ درساعت یک و پنجاه دقیقه، اولین خاکریزهای دشمن سقوط می‌کند. همچنین خمپاره‌اندازهای دشمن واقع در ارتفاعات کوت‌کابون محاصره شده و به تصرف در می‌آید. در ساعت 09/2 دقیقه به تمامی یگان‌ها در حالی که آتش تهیه وجود ندارد و دشمن نیز همچنان در بی‌خبری است، دستور سرعت عمل داده می‌شود. ده دقیقه بعد از دستور قرارگاه فرماندهی ایران، دشمن متوجه حملة سرتاسری ایران شده و به تمامی نیروهای خود دستور آماده‌باش می‌دهد. در جبهه شمالی (قدس) با هجوم برق‌آسای رزمندگان اسلام، مواضع دشمن سقوط می‌کند و تانک‌های آنها از مهلکه می‌گریزند و فرصت مناسبی پیش می‌آید تا تحکیم موضاع موقتی انجام گیرد. در جبهه جنوبی (فتح) نیز با حمله سریع نیروها، ارتباط یگان‌های دشمن در منطقه قطع می‌شود و آنها با سردرگمی به هر سو پراکنده می‌شوند تا از آتش رزمندگان اسلام در امان بمانند. در جبهه میانی (فجر) رزمندگان اسلام (سه‌راه) شلیبیه را محاصره می‌کنند و پس از نبردی سنگین، مواضع دشمن سقوط کرده و فرصت نفوذ به عمق مواضع دشمن فراهم می‌آید. در جبهه شمال شرقی منطقه عملیّاتی (نصر) عملیّات با موفقیت صورت می‌گیرد و فرماندهان بعثی بدون مقاومت جدی از مهلکه فرار می‌کنند. بدین ترتیب نیروهای عراقی از هر سو مورد هجوم قرار می‌گیرند و مواضع آنها یکی پس از دیگری سقوط می‌کند. عراقی‌ها برای چندمین بار با توپخانه‌های خود تماس می‌گیرند تقاضای اجرای آتش می‌کنند، اما از آتش توپخانه خبری نمی‌شود. صدای تکبیر رزمندگان اسلام چنان رعبی در دل عراقی‌ها می‌افکند که گروه گروه تسلیم می‌شوند. آرپی‌جی‌زن‌ها و شکارچیان تانک با اقدامات متهورانه خود، حماسه‌ای فراموش نشدنی خلق می‌کنند. آرپی‌جی‌زن‌ها خود را در مقابل گلوله مستقیم تانک قرار می‌دهند و شکار آنها، منطقه را به آتش می‌کشند. شلیک بی‌امان شکارچیان تانک چنان است که امان از دشمن گرفته می‌شود. تیپ یک لشکر 10 زرهی عراق که عامل اصلی جنایت هویزه بود و با انجام پاتک‌های متعدد، تعداد زیادی از رزمندگان شجاع اسلام را به شهادت رسانده بود، هدف سنگین‌ترین حملات بی‌امان رزمندگان قرار می‌گیرد. این حمله چنان است که مقر تیپ مزبور به جهنمی از آتش مبدل می‌شود. به دستور صدام باقیمانده این تیپ راه گریز را در پیش می‌گیرند و تعداد زیادی هم به اسارت درمی‌آیند. نزدیکی صیح، با روشن شدن هوا عراقی‌ها چشم امید به حمایت نیروی هوایی می‌دوزند. رزمندگان اسلاک دست‌بردار نبوده و همچنان به دشمن ضربات سنگینی وارد می‌کنند و در حالی که جنگنده‌های عراق با بمباران وسیع تلاش می‌کنند ظفرمندان اسلام را وادار به عقب‌نشینی کنند، نیروهای عمل‌کنندة در محور شمالی و جبهه قدس، در ساعت 5/8 بامداد پادگان عین خوش و مناطق اطراف را کاملاً به تصرف خود درمی‌آورند و پس از آن، دستور تحکیم و تثبیت مواضع صادر می‌شود. محور شمالی منطقه عین خوش و امامزاده عباس و جاده تدارکاتی دهلران (که در دست دشمن بود) سقوط می‌کند. در جبهه شمال شرقی تپه‌های علی گره‌زرد و شاوریه و توپخانه سنگین دشمن و سه راهی و ارتفاعات نادری به تصرف درمی‌آید. در جبهه میانی (جنوب شرق) نیز خطوط و خاکریزهای دشمن تسخیر می‌شود و توان رزمی دشمن تا سی درصد منهدم شده و اهداف دیگری هم محاصره می‌شوند. در جبهه جنوب نیز خطوط مقدم دشمن تسخیر و پس از وارد کردن شرباتی به ماشین جنگی دشمن، تا دامنه ارتفاعات رقابیه فتح می‌شود. در این مرحله مجموعاً 650 کیلومتر مربع از خاک میهم اسلامی آزاد و بیش از 6000 نفر اسیر و 10000 نفر کشته و زخمی می‌شوند و چندین تیپ و گردان زرهی و مکانیزة دشمن نیز منهدم می‌شود و توپخانة آنها سالم به غنیمت رزمندگان اسلام درمی‌آید. عملیّات فتح‌المبین- مرحله دوم پس از پیروزی خیره‌کننده مرحله اول عملیّات و قرار گرفتن نیروهای اسلام در حالت تهاجمی، فرماتندهان سپاه و ارتش تصمیم می‌گیرند مرحله دوم عملیّات را با سرعت تمام آغاز کنند تا دشمن منهزم نتواند به بازسازی یگان‌های خود بپردازد. با گرم شدن تنور عملیّات و پیروزی‌های درخشان، نیروهای داوطلب مردمی، گروه گروه برای شرکت در عملیّات به منطقه جنگی اعزام می‌شوند. کثرت نیرو یکی از عوامل سرعت بخشیدن به مرحله دوم عملیّات می‌شود. مرحله دوم عملیّات در کمتر از 24 ساعت، شروع می‌شود و رزمندگان بار دیگر به مواضع دشمن متجاوز یورش می‌برند. این در حالی است که رادیو بغداد مثل همیشه عملیّات ایران را شکست خورده اعلام کرده و پس از آن تهدید می‌کند که در صورت ادامه حمله از اسلحه‌های گوناگون و جدید خود بهره خواهد گرفت. در تاریخ 4/1/61 در ساعت یک بامداد و با رمز مبارک «یا زهرا (س)» نیروهای اسلام هجوم‌های ویرانگر خود را آغاز می‌کنندو دشمن که توان مقابله را در خود نمی‌بیند، تیپ‌های جدید را از دیگر مناطق به محل درگیری اعزام می‌کند. رزمندگان اسلام از سه محور (تنگه رقابیه، ارتفاعات میش‌داغ و تنگه دلیجان) بر دشمن هجوم می‌برند. در فاصله دو عملیّات دشمن بخشی از نیروهای زرهی خود را از منطقه جنوب به طرف شمال اعزام می‌کند و موفق می‌شود امامزاده عباس و دشت عباس را تصرف کند. رزمندگان اسلامک حدود 8 کیلومتر در خاک دشمن پیشروی می‌کنند، ولی از دشمن اثری نمی‌بینند. پس از مدتی اولین میدان مین دشمن به عمق 300 متر دیده می‌شود و بلافاصله آتش تیربار و دوشکا به شمت رزمندگان شلیک می‌گردد. نبردی سخت در می‌گیرد و سرانجام در نزدیکی صبح دشمن با تحمل شکستی سخت، اقدام به عقب‌نشینی می‌کند. در جریان مرحله دوم درگیری، لشکر یک مکانیزة عراق ضربات سختی را متحمل می‌شود. با روشن شدن هوا، نیروی هوایی دشمن وارد عمل می‌شود که با پدافند قوی آتشباری ایران، تعدادی هواپیما ساقط می‌شوند و بقیه با بمباران‌های بی‌هدف، آسمان منطقه را ترک کرده و از معرکه می‌گریزند. دشمن پس از عقب‌نشینی موقت، بار دیگر در منطقه و ارتفاعات حساس رقابیه اقدام به پاتک سنگین می‌کند و با تمام قوا تلاش می‌کند منطقه را در کنترل بگیرد، که با مقاومت کم‌نظیر قوای اسلام مواجه می‌شود. در این نبرد شدید تعدادی از تانک‌های دشمن مورد هدف قرار گرفته و در آتش می‌سوزند و تعداد زیادی از فریب‌خوردگان ارتش عراق کشته می‌شوند و تعدادی هم به اسارت رزمندگان اسلام در می‌آیند. بدین ترتیب بار دیگر دشت عباس و رقابیه از چنگ دشمن خارج می‌شود. آرایش دشمن به هم می‌خورد. نیروهای عراقی به صورت سرگردان در منطقه پراکنده می‌شوند و بناچار به جای اول فراخوانده می‌شوند. در نتیجه، توان رزمی آنان لحظه به لحظه با تهاجم نیروهای ایران از زمین و هوا، تحلیل رفته و نیروها گروه گروه خود را تسلیم می‌کنند. در پایان مرحله دوم عملیّات 65 درصد اهداف از پیش تعیین شده حاصل می‌شود. عملیّات فتح‌المبین- مرحله سوم دو روز پس از پایان مرحله دوم و با اعزام‌های گسترده نیروهای داوطلب مردمی و هوشیاری و برنامه‌ریزی موفق فرماندهان سپاه و ارتش، سومین مرحله از عملیّات فتح‌المبین در تاریخ 7/1/61 (در نیمه شب) آغاز می‌شود. دشمن در محور عملیّاتی شوش به دلیل تک گسترده‌اش، بهتر از دیگر محورها عمل می‌کند، زیرا در مقابل شوش، رادار و سایت 4 و 5 که نقش مهمی در رهگیری و کنترل منطقه ایفا می‌کند، وجود دارد و ارتش عراق با تمام توان سعی می‌کند آن را نگه دارد. صدام ادعا می‌کند که اگر ایرانی‌ها بتوانند سایت 4 و 5 را بگیرند، کلید بصره را به آنها خواهد داد. برای آزادسازی این اهداف استراتژیک، محور نصر که در شمال شرق منطقه عملیّاتی عمل می‌کرد، مأموریت می‌یابد دشمن را دور زده و در پشت سر آنها اقدام به عملیّات کند و محور مقابل دشمن (جبهة فجر) نیز مأمور می‌شود که با تمام قوا دشمن را از سمت مقابل مشغول کند. اولین درگیری بین رزمندگان اسلام و محافظین سایت 5 در ساعت 20/3 آغاز می‌شود. رزمندگان دیسگر محورها که از تأخیر بسیار زیاد و درگیری نگران شده بودند، با رمز مبارک «یا زهرا (س)» حملة سهمگین خود را شروع می‌کنند. نیروهای اسلام با استفاده از توپخانه دشمن که تصرف کرده بودند و سایر آتشبارها، جهنمی از آتش برای دشمن فراهم می‌کنند. در ساعت چهار بامداد، سایت 5 و در ساعت شش رادار به تصرف درمی‌آید و پیشروی به سوی سایت 4 ادامه می‌یابد. با هجوم بی‌امان، سایت 4 نیز در ساعت هفت صبح از چنگ متجاوزان عراقی آزاد می‌شوند. در این لحظات، هر چهار محور فشار خود را افزایش می‌دهند و نیروهای وحشت‌زدة عراقی در عملیّات گازانبری نیروهای اسلام گرفتار می‌آیند. با انهدام گسترده نیروهای زرهی دشمن، دود سیاه رنگ حاصل از سوختن ادوات زرهی و مهمات دشمن، منطقه فتح‌المبین را فرا می‌گیرد، به طوری که دیده‌بانی مشکل می‌شود. با حضور نیروهای پیاده ایران در پس مانده نیروهای سرگردان دشمن، فرار و تسلیم به اوج خود می‌رسد. هوانیروز در این نبرد بی‌امان با شکار تانک‌ها و دیگر ادوات زرهی دشمن، کاری می‌کند فراموش‌نشدنی با آتش گرفتن تانک‌ها و انبار مهمات، دشمن رو به هزیمت می‌گذارد و در دشت وسیع منطقه پراکنده می‌شود. با الحاق کامل قوای ایران در نزدیک مرز بین‌المللی، راه هرگونه فرار بر نیروهای عراقی بسته می‌شود و بدین ترتیب نیروهای آنان دسته‌دسته اسیر شده و غنائم به دست رزمندگان اسلام می‌افتد. تنگه رقابیه و عین خوش مملو از اجساد دشمن می‌شود. در آخرین مرحله، پس از رسیدن به این دو تنگه، اهداف عملیّات به طور صددرصد حاصل و فتح می‌شود و مهمترین مواضع پدافندی، در اختیار ایران قرار می‌گیرد. در این شرایط که شکست نیروهای عراقی بسیار آشکار بود، رادیو بغداد با شور و هیجان اعلام می‌کند که نیروهای شجاع عراق همچنان در حال پیشروی به سوی دزفول و شوش هستند و قوای ایران راه فرار را در پیش گرفته‌اند. با این پیروزی سپاه اسلام، شادی زایدالوصفی مردم و رزمندگان اسلام را در بر می‌گیرد و مردم در تمام کشور با چراغانی و پخش نقل و شیرینی، پیروزی فتح‌المبین را همراه ایام نوروز جشن می‌گیرند. نتایج عملیّات مناطق آزاد شده: جاده دهلران، دشت عباس، عین خوش و مناطق دشت چنانه و زمین‌های سرخه. مناطق شمال غربی خوزستان به اسامی ابوصلبی خات، علی گره زرد، عین خوش، تینه، برتازه، رقابیه، میش داغ، ارتفاعات 350 شاوریه، بلما، تپه چشمه و جوقینه، ارتفاع 202 و کمرسرخ. خارج کردن شهرهای دزفول، شوش، اندیمشک، پایگاه چهارم هوایی، جاده سراسری اندیمشک- اهواز و صدها روستا از زیر آتش دشمن. دستیابی به چاه‌های نفت ابوغریب در ارتفاعات تینه. تصرف و تأمین 5 پاسگاه مرزی. تجهیزات منهدم شده دشمن: 18 فروند هواپیما. 3 فروند هلی‌کوپتر. 361 دستگاه تانک و نفربر. صدها دستگاه خودرو نظامی و مقدار قابل توجهی از انواع سلام سبک و سینگین. یگان‌های منهدم شده دشمن: لشکر 10 زرهی متشکل از تیپ 42 زرهی، تیپ 24 مکانیزه، تیپ 17 زرهی و گردان 6 از تیپ 5، لشکر مکانیزه شامل تیپ 1 مکانیزه، تیپ 27 مکانیزه، گردان‌های تانک اندلس، قرطبه، اشبیله و گردان 8 مکانیزه، تیپ 34 و 51 زرهی، تیپ 422، 96 و 93 پیاده، تیپ 10 نیروهای ویژه و تیپ 421 پیاده. غنایم: 150 دستگاه تانک. 170 دستگاه نفربر. 500 دستگاه خودرو. 165 قبضه توپ 182، 130 و 152 میلیمتری. مقدار زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین. یک عدد کامل موشک سام 6 به همراه 3 فروند موشک. مقدار قابل توجهی از انواع مهمات ... تعداد کشته و زخمی دشمن: 25000 نفر. تعداد اسرا: 15000 نفر. |