مبادا خویشتن را وا گذارید
امام خویش را تنها گذارید
840
ما را به جهان شهید خوانند
خونین تن رو سفید خوانند
841
سرافرازم من اندر راه داور
بخون خویش گردیدم شناور
843
مبادا خویشتن را وا گذارید
امام خویش را تنها گذارید
844
ما ترکش انفجار نوریم
از شب چو شهاب در عبوریم
845
گرم باشد تنور جنگ از ما
خصم را گشته عرصه تنگ از ما
846
گذشتیم در ره دین و امام خود ز جان و تن
تو بعد از من چه خواهی کرد آیا با پیغام من
847
تا هست جهان بپای تکبیر بود
خونست که پیروز به شمشیر بود
848
خون ما روز وشب زند فریاد
که مرو زیر بار زور و استبداد
849
این است پیام ما شهیدان
شو کشته مشو اسیر شیطان
852
شهادت آرمان ملت ماست
ز خون بر جا اساس دولت ماست
منیع: کتاب آواز پر ملائک